-
1 cios
m (G ciosu) 1. (uderzenie) blow; (pięścią) punch; (siekierą) blow, stroke; (nożem) thrust, stab- cios ręką/ręki a blow with/of the hand- cios pałką/siekierą a blow with a truncheon/an axe- cios pałki/siekiery the blow of a truncheon/an axe- cios w brzuch a blow to a. in the stomach- cios w głowę a blow to a. on the head- cios w plecy a blow in the back; (nożem) a stab in the back- zadać komuś cios w plecy (nożem) to stab sb in the back- zadać/wymierzyć komuś cios to strike sb, to give/deliver sb a blow- otrzymać a. dostać cios to receive a. get a. take a blow- otrzymać od kogoś cios w plecy (nożem) to be stabbed in the back by sb- odeprzeć/odparować cios to ward off/parry a blow także przen.- zasłonić się przed ciosem to shield oneself from a blow- wystawić się na ciosy to expose oneself to attack także przen.- powalił go jednym ciosem he knocked him down with one blow2. przen. blow- utrata pracy to dla niego prawdziwy cios the loss of his job a. losing his job is a real blow to a. for him- śmierć matki była dla nich ogromnym ciosem the death of their mother was a tremendous blow for them- dosięgnął a. dotknął ich/nas straszny cios they/we have suffered a terrible blow3. Archit., Budow. block- piaskowcowe ciosy sandstone blocks4. Geol. (spękana skała) jointed rock; (blok skalny) joint-block, jointed block 5. Zool. (kieł) tusk■ cios poniżej pasa (w boksie) blow a. punch below the belt, low blow; pot., przen. low blow, blow below the belt- zadać (komuś) cios poniżej pasa to hit (sb) below the belt, to deliver a low blow (to sb)- taki argument to cios poniżej pasa an argument like that is (way) below the belt- iść za ciosem pot., przen. to keep going, to follow sth up- po uzyskaniu stopnia magistra poszedł za ciosem i podjął studia doktoranckie after getting his degree, he decided to keep going and started a postgraduate programme- trzeba iść za ciosem, bo sytuacja jest teraz bardzo korzystna we should follow up this advantage while we can* * ** * *mi1. (= uderzenie) blow, stroke, hit; zadać ostateczny cios deal a decisive blow; jednym ciosem at one go; cios poniżej pasa low blow; zadać komuś/czemuś cios przen. deal sb/sth a blow, destroy sb/sth; iść za ciosem follow through (on) sth, finish what one has started.2. techn. ashlar, ashler.3. geol. joint.4. ciosy zool. (= kły) tusks.5. przen. (= nieszczęście) blow.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cios
-
2 uderz|yć
pf — uderz|ać impf Ⅰ vt 1. (zadać cios) to hit, to strike (out); (głową) to butt; (pięścią) to punch; (prostym) to jab- dlaczego uderzyłeś swojego przyjaciela? why did you hit your friend?- uderzyć kogoś w głowę/brzuch to strike sb on the head/in the stomach- uderzył mnie głową w brodę he butted me on the chin- uderzyć kogoś pięścią w twarz/szczękę to punch sb in the face/on the chin- uderzyć kogoś w twarz a. po twarzy to slap sb in the face2. (stuknąć) [osoba] to hit, to strike; to cue [kulę bilardową]- uderzać pięścią w drzwi to beat one’s fist against a. on a door- uderzyć kolanem o stół to hit a. strike one’s knee on a table- uderzył pięścią w stół he struck the table with his fist3. (zadziwić) to strike- uderzyła go jej uroda he was struck by her beauty- uderzyła go nagła myśl a sudden thought struck him4. przen. (o zmysłach) to strike [oczy]; to reach [nozdrza, uszy] Ⅱ vi 1. przen. (dokuczyć, zaszkodzić) to hit vt, to strike (w kogoś/coś at sb/sth)- podwyżka uderzy jeszcze mocniej w robotników niewykwalifikowanych unskilled workers will be hit even harder by the price rise- to uderza w podstawy systemu demokratycznego this strikes at the heart of the democratic system2. (zderzyć się) [bomba, meteoryt] to hit vt; [piorun, wiatr] to strike vt; [fale] to beat vt, to pound vt- samochód uderzył w drzewo/pieszego/ścianę the car hit a. struck the tree/pedestrian/wall3. (zaatakować) to assault vt US (na coś sth) [twierdzę]; to attack vt US (na coś sth) [wroga]; to strike vt US (na coś sth) [fabrykę amunicji] 4. przen. (skrytykować) to attack vt US (w coś sth) [wady] 5. (zabrzmieć, zagrać) to sound vt US (w coś sth) [gong, trąby]; to ring vt US (w coś sth) [dzwony]; to bang, to beat vt US (w coś sth) [bębny, kotły]; to pluck vt US (w coś sth) [struny]; to hit, to strike vt US (w coś sth) [talerze]; to clash vt US (w coś sth) [czynele]- trąby uderzyły the trumpets sounded- dzwony uderzyły the bells rang- działa uderzyły the cannons boomed6. książk. (wybić) [zegar] to strike- właśnie uderzyła dwunasta it had just struck twelve7. (o sercu) to beat 8. (napłynąć) [krew] to rush (do czegoś to sth)- nagle uderzyły na niego poty suddenly he broke out into a sweat9 (odezwać się) uderzyć w patetyczny ton to launch into a pompous speech- uderzyć w krzyk to burst out shouting- uderzyć w płacz to burst out crying10 pot. (zwrócić się) to turn (do kogoś to sb); to hit (up) vt US pot. (do kogoś o coś sb for sth) Ⅲ uderzyć się — uderzać się 1. (potrącić coś) to hit, to strike- uderzył się kolanem o kamień he hit his knee on a stone- uderzyłem się głową o belkę my head struck the beam2. (zadać sobie cios) to hit a. strike (oneself); (w twarz) to slap (oneself)- uderzyć się w czoło to slap oneself on the forehead- uderzył się dłonią po udzie he struck his thigh with his hand3. (wzajemnie) to hit a. strike each other (czymś with sth)■ uderzać się w piersi pot. (kajać się) to beat one’s breast- uderz w stół, (a) nożyce się odezwą ≈ if the cap fits (wear it)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uderz|yć
См. также в других словарях:
cios — m IV, D. u, Ms. ciossie; lm M. y 1. «uderzenie, raz» Silny, śmiertelny cios. Cios włóczni. Cios w brzuch, w głowę, w szczękę. Grad ciosów spadł na kogoś. Zadać, wymierzyć komuś cios pięścią, nożem, siekierą. Odparować cios … Słownik języka polskiego
spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… … Słownik języka polskiego
uderzenie — n I 1. rzecz. od uderzyć. 2. lm D. uderzenieeń «raz, cios zadany ręką lub trzymanym przedmiotem; w boksie, szermierce, walce wręcz: trafienie przeciwnika» Uderzenia młotem. Uderzenie batem. Uderzenie w plecy, w twarz. Powalić kogoś pierwszym… … Słownik języka polskiego
dostawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, dostawaćstaję, dostawaćstaje, dostawaćwaj {{/stl 8}}– dostać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, dostawaćstanę, dostawaćstanie, dostawaćstań, dostawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
